Rozdział o jednym z największych i najczęstszych nieszczęść pooperacyjnych - przepuklinach w bliźnie. Gdy lekarz jest zadowolnony w wyniku operacji - często pacjent martwi się gojeniem rany i pojawieniem się przepukliny. Duże, skomplikowane, wielokrotnie operowane (bez powodzenia) przepukliny pooperacyjne mogą być prawdziwym nieszczęściem dla chorego. Choroba ta może być tak zaawansowana, że staje się wręcz niemożliwa do wyleczenia.
Przepuklina brzuszna może się pojawić w zasadzie w dowolnym miejscu w jamie brzusznej. Przepukliny może być pojedyncza albo mogą wystąpić w kilku miejscach w bliźnie powstałej po zagojonej ranie operacyjnej. Przepukliny te są spowodowane przez osłabienie w ścianie jamy brzusznej, przez które narządy wewnętrze (zwykle jelita i tkanka tłuszczowa) przemieszczają się w poza ścianę brzucha. Objawem przepukliny jest wybrzuszenie ponad skórę w miejscu worka przepuklinowego oraz ubytek („dziura”) ściany brzucha wyczuwalna przy badaniu ręką lub np. w USG.
Przepukliny po operacji powstają w miejscu gojenia rany powłoki brzusznej. Określa się to, jako
przepukliny pooperacyjne lub „w bliźnie” pooperacyjnej. Przy badaniu pacjenta zwykle widoczna jest blizna pooperacyjna uwypuklająca się na mniejszym lub większym worku przepuklinowym. Częstość powstawania przepuklin pooperacyjnych jest duża; na 100 zoperowanych brzuchów przepuklina może powstać u 20-30 pacjentów. Najczęstsze są przepukliny w bliźnie po długim cięciu pośrodku brzucha, ale mogą wystąpić w wyniku nacięcia w dowolnym miejscu. Zwykle przepuklina jest w tylko części blizny pooperacyjnej, ale bywa, że „rozpruwa się” cała blizna.
Na przykład, długie nacięcie w środku brzucha może prowadzić do małej przepukliny: powyżej lub poniżej pępka lub na granicy mostka. Gdy w bliźnie pooperacyjnej powstanie kilka przepuklin – określa się to objawem „sera szwajcarskiego”. Oznacza to, że w bliźnie jest „dziura obok dziury” – przedzielone jedynie wąskimi paskami tkanki (też wątpliwej jakości). Przepuklina w bliźnie pooperacyjnej może wystąpić zaraz po operacji lub w późniejszym czasie. Przepuklina pooperacyjna może z czasem uzyskać ogromne wymiary.
Brak gojenia rany zaraz po operacji i jej całkowite lub częściowe otwarcie określane jest jako wytrzewienie. Przebiega zwykle dramatycznie; dochodzi to gwałtownego, nagłego pęknięcia rany. Dzieje się to w szpitalu w pierwszych dniach po zabiegu. Gdy ma to miejsce na dużej powierzchni – jednocześnie pod opatrunek wydostają się pętle jelitowe. Jest to dramatyczne przeżycie dla pacjenta i rodziny. Gdy pęknie jedynie część rany – objawem może być jedynie sączenie się płynu z brzucha, co wymaga częstej zmiany opatrunku. Postępowanie polega na pilnym, ponownym zeszyciu ściany brzucha z dodatkowym wzmocnieniem. Przepuklina powstaje w większym odstępie czasu od operacji – od kilkunastu dni do wielu lat.
Przepuklina nawrotowa
Nawracająca przepuklina jest to przepuklina, która zostały naprawione w przeszłości, ale naprawa ta zawiodła i przepuklina znów jest obecna u pacjenta.